خوب خیلی وقته که ننوشتم. چند روزیه که فکر میکنم شاید اگر کوتاه راجع به حس و حال این روزهای لعنتیم بنویسم حالم کمی بهتر بشه. عکسی از جای مورد علاقه اش که یک بار با هم رفته بودیم استوری کردم, نشون میده که سین نکرده اما نمیدونم که آیا واقعا سین نکرده یا چی! دقیقا بعد از اون من رو آنفالو کرد! نمیدونم که چرا؟ از من متنفر بود؟ از من خوشش میومد بعد متنفر شد؟ اصلا یکهو چی شد؟ آقای عین اولین آدمی هست که من رو توی این شرایط قرار داد. کاش حرف هاشو میزد! کاش حالا اما یک جورهایی فکر میکنم ضربه آخر را زده. با این کار دیگه هیچ راهی برای یواشکی جلب توجه کردنش یا غیر مستقیم به اشتراک گذاشتن احساساتم نگذاشته. شاید دوستم داشتی بعد دوستم نداشتی بعد دوباره کمی دوستم داشتی بعد یکهو تصمیم گرفتی که کم کم نباشم و میدونم یک روزی کاملا حذفم خواهی کرد. دلم برای احساساتی که برایت داشتم میسوزد, حیف این همه دوست داشتن هایم نیست؟ هی با خودم میگم شاید هیچوقت نباید محل زندگیم رو میدیدی و شاید اگر نمیدیدی الان باز هم بودی! بعد به خودم میگم مگه اینها معیار دوست داشتن هستن؟ مگه این چیزها روی علاقه ی آدم باید تاثیر بگذاره؟ اصلا به نظرم تو من رو هیچوقت دوست نداشتی. تو یک آدم مودی بودی. تو رو حتی نمیتونم ذره ای با آقای میم مقایسه کنم. آدم ها برای رابطه و علاقه شون تلاش میکنند,وقت میگذراند, تو اما چکار کردی؟ دوست هام میگن هنوز نمیدونن من از چیه تو خوشم اومده. شاید راست میگن.
من از بعد از بی محلی کردن های تو دیگه خودم رو دوست نداشتم. خیلی با خودم بد کردم. مراقب خودم نبودم و کاری برای خودم نکردم, شبیه دشمنی به جون خودم افتادم. تلاشی برای موفقیتم نکردم. تلاشی برای سلامتی خودم نکردم. الان تقریبا وزنم به 100 کیلو رسیده(96.3).
میخوام یکم روی دوست داشتن خودم کار بکنم. وزنم رو کم بکنم. کارم رو عوض بکنم و خونه بخرم(چیزی که همیشه فکر میکردم باعث از بین رفتن دوستیمون شد. واقعا برات متاسفم اگه این دلیلش بوده). ورزش بکنم. در دنیای واقعی یا مجازی آدم مناسبی برای بودن در رابطه برای خودم پیدا بکنم.
خلاصه که من تورو خیلی کش دادم. ناراحتم که اینکار رو با خودم کردم. باید یاد بگیرم که سریعتر فراموش بکنم رابطه های الکی رو, زودتر نتیجه بگیرم که یک رابطه ای کار نمیکنه برام و از رابطه بکشم بیرون.
امیدوارم بعدها اگر دوباره منو دیدی, پشیمون نشی! :)
خداحافظ :)
درباره این سایت